TÜRKİYE’DE GELENEKSEL KIRSAL KONUT PLANLARINDA GÖÇEBE TÜRK KÜLTÜRÜ İZLERİ
Türk Çadırı Yurt |
Doç.Dr. Abdullah KÖSE
Türk kültüründe ev kurmak, evreni (makrokozmos) yeniden kurma (mikrokozmos) anlamındadır. “Konut, insanın tanrıların model yaratısı olan Evren’in Yaradılışını taklit ederek kendine kurduğu evrendir” ve “yeni bir başlangıca, yeni bir hayata eşdeğerdir. Öyle ki göçebeler çadırlarını algıladıkları gök kubbeye benzetmişler, otağın içini dünyanın yönlerine göre düzenlemişlerdir. Çadır kubbesindeki deliği (tünlük/tüynük/çevlik/tepelik) göğün kapısı olarak kutsallaştırmışlar, yerleşik evde ise bunu baca deliği ile devam ettirmişler, hatta bazen göçebe çadırında olduğu gibi tepe penceresi kullanılmıştır. Türklerde dünya dört ana yöne göre düzenlenmiş olup, doğu “’ileri’, yani yüzümüzü döndüğümüz yön idi”. Genelde çadırın kapısı güneye bakmakla birlikte, özellikle törenlerde çadırın kapısı kutsal sayılan doğuya açılırdı. “Doğunun unsuru ağaç idi”. Kara çadırda odalık bölümü sağ (batı), ev bölümü ise sol (doğu) taraftadır. Günümüzde bu kültürün izlerine Anadolu’nun bazı köşelerinde seyrek de olsa rastlanır ki Konya yöresi köylerinde (örneğin Karatay İlçesi Sürüç Köyü) bazı ev kapıları özellikle doğu yönüne açılır.
Türkler Orta Asya steplerinde özel bir kozmogoni geliştirmişlerdir. Türk kozmogonisinde evrenin merkezi vardı ve “göğün göbeği yerde, yerin göbeği gökte”. Türkler, gökyüzünde sabit durduğu ve diğer yıldızların etrafında döndüğünü varsaydıkları Kutup yıldızını göğün direği (axis mundi) olarak görmüşler ve demir kazık diye adlandırdıkları Kutup yıldızını gök ile yeryüzünü birleştiren bir kapı olarak kutlulaştırmışlardır. Yakut Türklerinde bu eksen yerden Kutup yıldızına kadar yükselen Demir ağaç, Türk at kültüründe çadırın önünde atların bağlandığı ve etrafında gezegen gibi döndükleri At kazığı, Fin-Ugor kültüründe gök ile yer arasına atılmış bir eksen olan Gök kazığı olarak düşünülmüştür. Türkler göğün direğini iç yaşama mekanlarında çadır direği ile sembolleştirmişlerdir. Atlı göçebe kültürlerde ise çadırın önündeki atların bağlandığı kazık Kutup yıldızının sembolü idi (Ögel, 1995:184). Göçebe Türklerin günlük hayatlarının büyük bölümünün geçirildiği çadır önünün merkezi olan demir kazık sembolünün yerini, hayat tarzının değiştiği yarı göçebe veya yerleşik düzene geçilen kültürlerde demir ağaç (dünya ağacı/hayat ağacı/evren ağacı/kozmik ağaç) almıştır
Makalenin
Tamamı
Türk
Mimarisinde “Kozmik Eksen”Tasarımları
Çadırın İçi |
Tündük |
Yorumlar
Yorum Gönder