TÜRK KÜLTÜRÜNDE HOROZ ( AYGIR TAVUK, HORÔS, HORÛS)

 

Hun Türklerinin Birinci Pazırık Kurganında Bulunmuş Olan Çift Başlı Horoz Figürü, Rusya Devlet Müzesi


Halime Oya BÜYÜKKARAGÖZ

Orta Asya Türklerinde horoza hala erkek takagu, aygır tavuk, erkek tauk, kuştung erkeği (kuşun erkeği) denilmektedir. Kıpçak Türklerinde ise horoz kelimesi horaz, horas olarak kullanılmaktadır. Batı Türkleri tarafından benimsenen ‘horoz’ sözcüğü, daha çok Oğuzlar ve Türkmen kesimleri arasında yaygınlaşmıştır. Anadolu Türkleri kültür çevresinde ‘er-tavuk’ yerine ‘horoz’, piliçlikten yeni çıkan horoza ‘ferik’, bir yaşındaki horoza ‘bıdanaz’, horozun ötüşüne de ‘banlamak’ deyimi kullanılmaktadır (Bozyiğit, 1996: 116, 117). 

 

15. yy Anadolu Halısında Horoz, Konya Etnografya Müzesi


Türk kültüründe özellikle beyaz horoza önem verilmiştir. Horozun en dikkat çeken özelliği olan, ötüşü ile sabahın olduğunu duyurmasıyla bağlantılı, gecenin kötü etkilerinin ortadan kalkacağına inanılmış ve horoza koruyucu, arındırıcı bir nitelik yüklenilerek kutsal sayılmıştır. Sonuç olarak horozun cesaret, savaşçılık, dürüstlük, nezaket, Şeytanı def et gibi özellikleri de onun bu kavramların simgesi gibi algılanmasına neden olmuştur (Çoruhlu, 2000: 169, 170). 

Emel Esin’in bildirdiğine göre horoz; Türklerin evren tasarımları içinde “barış” unsurunun hayvan biçimli simgesidir. Bununla birlikte horoz; İslam öncesi Türk kültüründe gök, yer ve atalara sunulan kurbanlardan olup (Esin, 2001: 34, 35, 94), Şaman inanç ve ritüelleriyle bağlantılı dinsel törenlerde, kesilen dört kurbandan biridir. (Karamağaralı, 1970: 92, 93). Orta Asya’da, “Direk üzerine horoz” figürü ile yapılan ritüeller de şaman inançları ile ilişkilendirilmektedir (Yazar ve Dündar, 2000: 216). 

 


İsveç'in Marby Köyü Kilisesinde Bulunan Horozlu Türk Halısı

Emel Esin, horozla ilgili bir oyundan söz eder; “Çinlilerin Tu-lu adını verdikleri ve bir Türk boyu tarafından oynanan ‘tu-lu’ oyununda, araba üzerinde taşınan bir sırık veya ağacın tepesine, ayin ve sulh timsali bir altın tavuk veya horoz yerleştirilmekte, oyuncular sırığın tepesine çıkıp altın tavuğun (veya horozun) ağzına konmuş değerli bir hediyeyi elde etmeğe çalışmaktadır” (Esin, 1979: 89, 90; Yazar ve Dündar, 2000: 215). 

Türk sanatında horozla ilgili ilk örnekler Hun dönemi kurganlarında görülmektedir. Kurganlarda bulunan “horoz figürleri” Şaman inançları ile ilişkili olup, bu imgenin sonsuzluğu ve ölümden sonraki yaşamı simgelediği, ölen kişinin ruhunu koruyan bir ‘tılsım’ olduğu düşünülmektedir. 


Makalenin Tamamı

Kültürümüzde Horoz

Klasik Türk Şiirinde Efsanevi Kuşlar

Anadolu Türk Halı Sanatının Kaynakları

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

GÖKTÜRK DÖNEMİ KIYAFETLERİ

ANTİK MISIR VE TÜRKLER

AMERİKA'NIN TÜRKLER TARAFINDAN KEŞFİ