TÜRK MİTOLOJİSİNDE GEZEGEN VE BURÇLAR
![]() |
Prof.Dr. Fuzuli Bayat'ın "Türk Mitolojik Sistemi 1 " Kitabından
Türk mitolojik sisteminde esasen Temir Kazık (Kuzey Yıldızı), Dan yıldızı, Çolpan/Çoban yıldızı, Büyükayı burcu veya Yedi Hanlar veya Yitiken yıldızı, ülker, Kervan kıran yıldızı, Samanyolu vb. astral görüşlerin merkezinde yer almaktadır. Bununla beraber eski Türkler gezegenlerden Karakuş olarak adlandırdıkları Jüpiter'i Erlik ya da Yaruk Yıldız olarak adlandırdıkları Venüs'ü, Mars'ı da bilmekteydiler. Bazı kaynaklara göre Türkler 7 veya 9 gezegenin varlığından haberdar idiler.
Türk mitolojisinin ecdat, kurtarıcı, kurucu ve itaatsizlik simgesi olan kahramanları da astral inanç katmanlaşması yaşamıştır. Nitekim G.Potanin'in geniş derlemelerinden Tanrıoğlu Oğuz adlı eserine Oğuz Kağan'ın, sadece Türk ilinin, Türk devletlerinin kurucusu değil, aynı zamanda astrolojik mitlere göre Ülker Yıldızı olduğunu görürüz. Aynı şekilde Tanrıoğlu Temir Boko'nun, yeraltı dünyasında zincirlenmiş halde hareketsiz durması, Temir Kazık yıldızının antropomorflanmış varyantıdır. Benzer durum Timur anlatılarında da görülür. Nitekim Osetlerin Kutup yıldızına " Aksak Temir" demeleri bunu onaylamaktadır.
Yusuf Balasagunlu'nun Kutadgu Bilig (Mutluluk veren bilgi) eserinde yedi iklime eşit olan 7 yıldız ve 12 burçtan (ükek) konuşulur.Üç arkar (üç koç) adıyla bilinen ve Orion olarak tasarlanan ve yan yana olan yıldızlar kümesinden üçüne Hakaslar Uş-arkar (üç-koç), diğer üçüne Uş-Mengen (üç avcı) yedinci yıldıza ise Multuknıng ogı (btüfengin kurşunu) derler. Hakasların mitolojik tasavvuruna göre, bu gök avcılarıönce yerde idiler ve onlardan hiç bir av kurtulamazdı. Bu durumdan hoşnut olmayan arkarlar (koçlar), avcıları Tanrı'ya şikayet ettiler ve O'nun inayeti ile arkarlar iple göğe kaldırıldılar. Bunu gören avcılar da aynı iple göğe çıktılar. Ancak lânetlenmiş avcılar bir daha arkarları avlayamadılar.
Tarih Boyunca Türklerde Astronomi
Yorumlar
Yorum Gönder