TÜRKMENİSTAN TÜRKLERİ

Ortasında Ahal Teke Bulunan Türkmenistan Arması


Doç.Dr. Mehmet Kara

Günümüzde esas olarak Türkmenistan Türkmenleri için kullanılan "Türkmen" kelimesini bildiğimiz kadarı ile ilk defa Kaşgarlı Mahmut zikretmiştir. Başlangıçta bu kelime daha çok Müslümanlığı kabullenmiş Oğuzları ifade etmek üzere kullanılmıştır.

Teke, Yomut Ersarı, Sarık, Salır, Gökleñ ve Çovdur ; en büyük Türkmen uruğlarıdır. Oğuzların-Türkmenlerin aktif bir şekilde tarih sahnesne çıkmaları, bazı Oğuz uruğlarının İslamiyeti kabule ettiği zamana rastlar. Oğuz Yabgusu, Müslümanlığı benimseyen kardeşlerinin üzerine yürümüş; sonraları kendi adını taşıyan bir devlet kuracak olan Selçuk Bey, Yabguya karşı mücadele etmiş ve Türkmen adıyla anılmaya başlayan Müslüman Oğuzları korumuştur.

Ahal Teke
 

Bu olaydan sonra Türkmenler, Selçuk Bey önderliğinde Batıya doğru hareket ederek Horasan ve Hazar taraflarına yönelmişlerdir. Bölgede Kıpçak ve Peçenek Türkleriyle mücadele etmek zorunda kalmışlardır. Sonraları Afganistan'a ve Kuzey İran'a hakim olan Gaznelilerle savaşmışlar, Çağrı ve Tuğrul kardeşlerin önderliğinde Dandanakan'da Gazne ordusunu yenmişlerdir (1040). Ataları Selçuk Bey'in adını taşıyan Büyük Selçuklu Devletini kurmuşlar; sonra bu devlet Amuderya'nın (Ceyhun Nehri) doğusu ile batı Akdeniz arasında bulunan geniş bir coğrafyaya hakim olmuştur.

Makalenin Tamamı

Beşbin Yıllık Sümer Türkmen Bağları

Dipçe:

Yabgu'nun Anlamı 

Eski Türk devletlerinde boy beyleri ile hâkan arasındaki bağları sağlayan devlet merkezinin büyük memurları vardı. Kağanın kardeşi yabgu ünvanı ile devletin önemli bir bölgesi ve boy beyleri üzerinde en büyük memuru teşkil eder ve Selçuklular devrindeki melik'lere karşılık gelirdi.

Devlet imparatorluk kimliğini kaybedince kağan yerine yabgular hüküm sürüyordu. Gök-Türk'lerden sonra Oğuz ve Karluk reislerinin han değil ancak yabgu unvanı taşımalarının sebebi budur.

Devletin boy ve uluslar üzerinde şad, sagun, tekin, tudun, tutuk, Tarhan, inal, çur, kölerkin, il-tapar gibi yüksek memur (buyruk)ları olup bunlar hakan ile beyler arasında ilişkileri sağlar; asker ve vergileri alırlardı. Eski Türk devlet yönetiminde hâkandan boy beyine kadar, herkes derecelerine göre, yetki ve sorumluluk sahibi bulunuyor; bu durum onların, teşkilatçı ve savaşçı kabiliyetlerini yükseltiyor ve sonuçta devletin kudret ve hayatiyet kazanmasına yardım ediyordu. Bu sistem, İslam devrinde Kaarahanlılarda ve Selçuklularda da aynı idi.

Prof. Dr. Osman Turan

Türk Cîhan Hâkimiyeti  Mefkûresi Tarihi Kitabından

 

 

 


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

GÖKTÜRK DÖNEMİ KIYAFETLERİ

ANTİK MISIR VE TÜRKLER

AMERİKA'NIN TÜRKLER TARAFINDAN KEŞFİ